Cenâb-ı Hakk’a Şükür
O’na lâyık nasıl bir şükürde bulunabileceğimi bilemiyorum.
Vücudumdaki her kıl O’nun bir ihsanıdır. Her biri için nasıl şükredeyim?
Bütün hamd-ü senâlar kullarını yoktan var eden, bağışlayıcı Allahü Teâlâ’ya mahsustur.
O’nun lûtuf ve ihsanlarını vasf etmek için kimde kudret vardır? Ne kadar vasıf varsa O’nun şanı yanında hiç kalır.
O, öyle bir yaratandır ki, insanı çamurdan halk etmiş ve ona can, akıl ve gönül ihsan buyurmuştur.
Baba, belinden tâ ihtiyarlığın sonuna kadar bir bak da gör sana gayb hazinesinden neler lûtuf buyurmuştur.
O seni tertemiz yarattı. Aklını başına al da toprağa kirli girme. Ayıp olur.
Tevbe etmekle kalp aynanı her ân temiz tut. Bir kere pas tutarsa artık cilâ kabul etmez.
Senin evvelin bir damla meniden başka bir şey değildir. Bunu bil de benlik taslama.
Çalışıp bir lokma rızık kazandığı zaman kolunun kuvvetine mağrur olma.
Ey kendine tapan adam! Niçin Hakk Teâlâ’yı görmüyorsun ki, koluna kuvveti veren O’dur. Kol kuvvetiyle kimse topu çelememiştir. Seni buna muvaffak kılan Cenâb-ı Hakk’tır; O’na şükret.
Gayret edip bir hayra muvaffak olduğun zaman, bunu gayretinden değil, Allah’ın tevfikinden bil.
Sen kendi hâline bırakılsan bir ân bile ayakta duramazsın. Sana gayptan daimi yardım gelir.
Ana rahmindeyken ağzın henüz kapalı olduğu için, rızkını göbekten alırdın. Göbeğinle beraber o rızık ta kesildi ve hemen iki elinle annenin memesine yapıştın. Öyle değil mi?
Gurbette hasta düşene ilaç diye sılasından su getirirler. İşte sen de öyle oldun…
Çocuk karında beslendi, mide dağarcığında gıdalandı. Onun sevdiği iki meme, beslediği yerden gelen iki çeşmedir.
Annenin kucağı çocuğun Cenneti ve memeleri de o Cennetin süt ırmağıdır.
Annenin can besleyen endamı bir ağaç, çocukta o ağacın nazlı bir meyvesidir.
Memelerin damarı kapten gelmiyor mu? O hâlde süt, bir bakıma kalbin kanıdır.
Çocuk annesinin, kanını emer. Fakat anneye öyle bir muhabbet verilmiştir ki, onu canından daha çok sever.
Çocuk kuvvetlenip dişleri sertleşince, memeye acı sabır otu sürerler ve o acı, çocuğu memeden de sütten de soğutur.
Dostum! Sen de tevbe hususunda bir oyun çocuğusun. Sabırla günahlarından soğumaya bak!
Bostan – Sadi Şirazi